Śląska
Encyklopedia PWN
pojęcie geogr.-hist., którym dla odróżnienia od Śląska Górnego, określa się część Śląska nad środkową Odrą, między Wielkopolską a Sudetami oraz Nysą Łużycką a pasem średniow. przesieki w okolicach Brzegu;
wojny śląskie 1740–63,
wojny między Prusami a Austrią o panowanie nad Śląskiem (austriacka wojna sukcesyjna 1740–48).
powstania śląskie 1919–21,
trzykrotne zbrojne wystąpienia polskiej ludności Górnego Śląska przeciw Niemcom, mające na celu włączenie tego regionu w granice powstającego państwa polskiego.
nauk. kwartalnik społ.-kult., wyd. 1952–56 w Katowicach.
Śląsk Nowy, niem. Neuschlesien,
nazwa obszaru obejmującego pow. siewierski i pilicki z Będzinem, Lelowem oraz Sławkowem (ok. 2,2 tys. km2), przyłączonego 1795, wskutek III rozbioru Polski, do Prus i stanowiącego odrębny okręg adm.;
miasto w województwie śląskim, powiat grodzki, na pograniczu Wyż. Katowickiej i Garbu Tarnogórskiego, nad Brynicą, w północnej części GOP.
